ساختمان پایدار

ساختمان پایدار چیست؟

ساختمان پایدار به معنای استفاده و شناسایی آگاهانه منابع موجود  با هدف به حداقل رساندن مصرف انرژی و حفظ محیط زیست درچرخه عمر یک ساختمان است.

دیدگاه متعارف پایداری براساس مدلی متشکل از سه رکن اصلی که نمایانگر جنبه های اقتصادی ، زیست محیطی و فرهنگی اجتماعی است تشکیل شده است. این مفهوم را می توان در ساخت و ساز نیز به کار برد. عوامل اقتصادی عبارتند از: استفاده معقول از ساختمان ها و انجام مدیریت دارایی برای یک  ساختمان در کل عمر آن. 

به زبان ساده ، عوامل زیست محیطی یعنی در طی دوره عمر ساختمان ها، شاخص های زیست محیطی مطابق روش هایی برای حفظ منابع و محیط زیست تحت کنترل قرار گیرند.

تمرکز اصلی نگرش اجتماعی- فرهنگی بر کاربر یک ساختمان است و رفتار کاربری می تواند بر شاخص های زیست محیطی ، بهداشتی ، سلامتی، ایمنی و تاب آوری تاثیرگذار باشد . در نتیجه ، اقدامات پایدار تنها درصورتی امکان پذیر است که هر سه این ارکان در نظر گرفته و اعمال شوند.

لیکن مفهوم پایداری در سیستم DGNB یک قدم جلوتر می رود و شش حوزه را پوشش می دهد. در این سیستم پویا و روزآمد پایداری ، ارکان زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی-اجتماعی را  به عنوان راهبرد اصلی پایداری در نظر گرفته شده اند و اجرای این راهبرد ها در نتایج عملکردی طرح ریزی و طراحی  و اجرایآن ها در طی دوره عمر ساختمان در چهارچوب بکارگیری فن آوری ،اجرای فرآیندها و کنترل  های تعیین شده در محل واقع شدن ساختمان خود را نشان می دهند.  

تعامل ما با محیط زیست ، مسئولیت پذیری است

توجه به پایداری در هنگام ساخت یک ساختمان فقط با در نظر گرفتن موضوعات مشهود مانند استفاده از مصالح دوستدار محیط زیست یا قابل استفاده مجدد مانند بتن قابل بازیافت کامل نمی شود ، بلکه بایست موضوعات نامشهود مانند کاهش نیاز به انرژی ، کاهش  میزان حمل و نقل  ، پیامدهای استفاده از مصالح  استفاده شده  یا مواردی از این قبیل را  در چرخه عمر در ساختمان در نظر گرفت .  تعامل درست درک کامل واقعیت ها و تصمیم گیری  مناسب می باشد . 

زیبا  و پایدار

چنانچه یک ساختمان کاربری مسکونی داشته باشد یا کاربری دیگر مانند اداری ، همه انتظار دارند در محیط اطراف خود احساس آسایش و سلامتی داشته باشند و در نهایت ساختمان هایی که وقت خود را در آن صرف می کنیم ، نقشی اساسی در تعیین احساس در مورد کیفیت زندگی هر فرد دارند. این  مهم از طراحی و معماری ساختمان گرفته تا حفظ درجه حرارت آسایش، اطمینان از تنفس مناسب هوا و ارائه نور و عایق صوتی مناسب را شامل می شود.  طراحی و تجهیز فضا های داخل بگونه ای که حداکثر آسایش برای ساکنین ایجاد شود نیز عامل مهمی در مورد پایداری است.