جنبه های مرتبط از انتخاب صحیح انواع مصالح تا تفکر در مورد مشخصات کیفی  عالی، نمایانگر معیارهایی هستند که نقشی اساسی در نحوه ارزیابی ساختمان ها دارند. این بدان دلیل است که در پایان روز ، آنها تعیین می کنند که آیا یک ساختمان بطور واقعی پایدار است یا خیر. برای ارزیابی و تعریف عینی پایداری ساختمان ها و مناطق شهری ، شورای ساختمان پایدار ایران گواهی رده بندی ساختمان پایدارDGNB  را مطابق یک سیستم کاملاً منحصر به فرد ارائه می دهد.  

این ارزیابی منحصر به فرد از یک مجموعه جامع از معیارهای کیفی کل چرخه عمر یک ساختمان برای 50 سال از زمان بهره برداری ناشی می شود .

بسته به نوع خاص ساختمان ، ارزیابی های رده بندی می تواند شامل 40 معیار پایداری باشد که همه آنها بطور منظم توسط یک هیئت مستقل از متخصصان مورد ارزیابی و بازنگری قرار می گیرند. بسته به درجه ای که یک ساختمان از این معیارها برخوردار است (براساس شاخص عملکرد DGNB) ، به یک ساختمان درجه بندی پلاتین ، طلا ، نقره یا برنز اعطا می شود. این رده بندی ، پروژه های ساختمان های جدید، ساختمان های موجود و همچنین پروژه های بازسازی ساختمان های موجود را شامل می شود.    

معیارهای سیستم DGNB  به گونه ای تعیین شده اند که فقط گرفتن عکس فوری و ارزیابی استانداردهای رعایت شده فعلی یک ساختمان نیست و  باید انگیزه ای برای ایجاد ساختمان و فرآیندهای پایدار در دراز مدت به عنوان بخشی از  سبک زندگی ساکنین  فراهم کنند.

"آنچه برای محیط زیست خوب است برای همه مردم خوب است"

 پیش فرض نادرستی در بین ذینفعان حوزه صنعت ساختمان است که تصور می کنند ساختمان پایدار پر هزینه است و در ظاهر پایداری گران بدست می آیدو بهای تمام شده ساختمان را افزایش می دهد.  

 رویکرد پایداری در ساختمان که تمرکز آن بر باز طراحی کل فرایندها بر اساس چرخه عمر آنها است موجب جلوگیری از هدر رفت منابع و استفاده بهینه از آنها در زمان ساخت و همچنین استفاده مطلوب و موثر از این منابع در طول بهره بردای خواهدشد. این خود به معنی کاهش چشمگیر هزینه ها در کل فرایند و کاهش بهای تمام شده آن است. همچنین چنانچه نگاهی دوباره به هزینه پایداری داشته باشیم و بتوانیم مقایسه بین انواع مختلف مصالح را انجام دهیم ، متوجه خواهیم شد که بسیاری از مصالح که مزایای پایداری دارند در واقع گران نیستند. بنابراین  اگر آگاهانه تصمیم به استفاده از این مصالح گرفته شود ، با توجه به این مهم که بسیاری از مصالح پایدار دارای عمر طولانی هستند  و هزینه چرخه عمر آن ها نیز کمتر است ،  بنابراین در هزینه های  ساخت و ساز ، بهره برداری و زیست محیطی مرتبط با ساختمان صرفه جویی  خواهد شد.